Многу често слушам како луѓето коментираат: „ма ова нема врска, пред 100 години биле правите јунаци, овие немаат врска, само за власт се сите ни ВМРО ни ништо!“
Работата е во тоа што како сега, така и пред 100, 200 па и 1000 години, а сигурен сум дека така ќе биде и во иднина, едни се бореле за својата земја и своите права и тоа им било доволно, додека другите сакале да ја уживаат славата која што доаѓа од борбата! Ништо не е различно, се е исто! Зошто мислите дека се случувале сите оние братоубиства во редовите на ВМРО?! Нема никаква врска дека некој едноставно биле за Македонија, а други за Бугарија па се тепале меѓу себе, туку едноставно на некои не им било само до борба за слобода туку сакале таа борба да се одвива на „нивниот начин“!
Кога би ме прашале пред 5 години што мислам за нашите браќа Љубе и Јохан, генералите Стојанче Ангелов и Горан Стојков ќе речев дека тоа се луѓе кои би го дале својот живот за Македонија и дека ништо друго не им е поважно од нивниот народ и нивната татковина! За жал денес не мислам така! Денес сеуште сум уверен дека Јохан, Стојанче и Горан се горди синови на Македонија, но не и Љубе!
Љубе Бошкоски се прикажа себе како обична гнида, човек без достоинство и свое јас, човек кој си поигра со чуствата на својот народ чие што мнозинство за него сметаше дека е гордоста на Македонија! Љубе одбра да биде „слаткар“, „угостител“ и уште многу други работи, а најважно од се, одбра да биде кодош!
Останатите тројца се горди Македонски синови, сепак додека едниот чмае во европските затвори затоа што си ја бранел својата татковина, а другиот си живее нормален живот, не искажувајќи никаков револт затоа што не ја добил честа која ја заслужува, третиот реши да формира политичка партија и да ја искористи славата за некои други причини! Стојанче за разлика од Горан смета дека ВМРО-ДПМНЕ ги заборавило синовите на Македонија и дека треба да има привилегии со славата која ја стекнал како бранител. На Стојанче не му е доволна сатисфакција тоа што Македонија е мирна и безбедна, тоа што забрзано чекори кон својот просперитет, тој сака својот углед и слава да го искористи за постигнување на некои други цели!
Јас нема да си дозволам да коментирам за целите на Генерал Ангелов бидејќи не сум достоен да го коментирам овој горд Македонски син, но Вие сами проценете!
